Help

Je kunt als leerkracht zelf bepalen in welke groep(en) je het Stoere Traktaties lespakket uitvoert. 

Stoere Traktaties wordt klassikaal uitgevoerd door leerkrachten of stagiaires die werkzaam zijn in het primaire onderwijs.

Er zijn verschillende manieren om Stoere Traktaties in te zetten:

• Projectmatig: Geef gedurende de projectperiode iedere week één les en laat de kinderen kennismaken met voedingsonderwijs.
• Koppeling lesmethoden/schoolvakken: Stoere Traktaties levert een bijdrage aan verschillende kerndoelen, waaronder 3, 4, 34, 35, 37 en 41. Hierdoor kun je Stoere Traktaties eenvoudig combineren met bestaande lesmethodes en/of schoolvakken.

• Les 1: Kennismaking met verschillende soorten groenten en fruit. Deze les creëert bewustwording en draagt bij aan de taal- en spelontwikkeling van de kinderen.
• Les 2: Hoe groeit en bloeit het? Deze les sluit aan op het vak wereldoriëntatie (biologie en aardrijkskunde) en draagt bij aan de creativiteitsontwikkeling van de kinderen (middels knutselopdracht).
• Les 3: Hoe belandt het groenten en fruit, vanuit heel de wereld, bij jou op je bord? Deze les sluit aan op het vak wereldoriëntatie (aardrijkskunde) en draagt bij aan spelontwikkeling van de kinderen.
• Les 4: Proeven en eigen traktaties maken. Deze les creëert bewustwording en draagt bij aan persoonlijke en creatieve ontwikkeling van de kinderen.

Het inlezen van de te behandelen lesstof duurt circa 30 minuten per les. Stoere Traktaties biedt tevens de ruimte om een eigen invulling te geven aan een stukje verdieping.

Je kunt Stoere Traktaties naar eigen inzicht indelen! De lessen bestaan immers uit diverse losse onderdelen. Laat bijvoorbeeld de kinderen thuis de puzzels en raadsels maken, om de les een beetje in te korten. 

Helpende handjes zijn echt wenselijk. Veel scholen die het project al hebben uitgevoerd hebben dit aan ons teruggekoppeld. Indien er geen ouders zijn die zich hebben aangemeld, is er intern wellicht iemand beschikbaar om u te ondersteunen? Denk aan een stagiair, IB’er, interieurverzorger, conciërge, etc.

Voedingsexpert Vicky de Beule (oprichtster van De Proeftoren) geeft vijf praktische tips:

1. Een kind kun je niet verplichten om iets te proeven of eten. Het is heel belangrijk dat het kind zelf aangeeft dat het daar klaar voor is. Deze autonomie moeten we respecteren, want het is aan het kind om te beslissen of het al dan niet van iets proeft of eet. Wij kunnen het voedsel alleen maar aanbieden. Indien je een kind hierbij forceert, ervaart het stress en zal het vaak totaal blokkeren. Houdt het dus gezellig en speels, en zorg er in de eerste plaats voor dat het kind zich veilig voelt. Dit is een voorwaarde om te leren proeven en het verhoogt de kans dat het kind durft proeven. 
2. Indien je een kind hierbij forceert, ervaart het stress en zal het vaak totaal blokkeren. Houdt het dus gezellig en speels, en zorg er in de eerste plaats voor dat het kind zich veilig voelt. Dit is een voorwaarde om te leren proeven en het verhoogt de kans dat het kind durft proeven.
3. Doe zelf alle stapjes van proeven voor. Zo weet een kind precies wat proeven allemaal inhoudt. Bovendien ben jij een volwassene, waardoor je ook meteen als model staat voor het kind. "Als de juf/meester het durft, durf ik het ook." Je kan het ook stapje per stapje samendoen, tot op het niveau dat het kind het durft. Zonder druk, klimt het kind op de proefladder. En elk trede die hij neemt, verdient een dikke duim van jou!
4. Kindjes proeven/eten in het algemeen meer en gevarieerder als ze met andere kindjes samen proeven/eten. En zeker als het vriendjes/vriendinnetjes zijn. Wanneer je aan de slag gaat met proeven, kun je de kinderen dus het beste in groepjes zetten. Dat verhoogt de kans op proeven. 
5. Geef aan dat je het wel fijn zou vinden als het kind probeert te proeven, maar dat je het ook helemaal begrijpt indien het vandaag nog niet lukt. Proeven is namelijk niet voor elk kind even gemakkelijk. Het vraagt tijd en geduld en die wil je hem gerust geven. Laat het kind weten dat je ervan overtuigd bent dat het op een dag wel lukt! Proeven is daarbij niet gelijk aan een hapje nemen en doorslikken. Dit is eigenlijk de hoogste fase van proeven en legt de lat dus meteen erg hoog voor een kind. Er is namelijk ook proeven door: 

• te kijken met je ogen en te beschrijven wat je ziet 

• het voedsel in je buurt te verdragen, bijvoorbeeld op een bordje dat je vasthoudt 

• het voedsel vast te houden en eraan te voelen 

• te ruiken aan het voedsel 

• een likje te geven aan het voedsel zoals je aan een lolly doet

• een hapje van het voedsel te nemen en het weer rustig uit te spugen in een servetje.

Wanneer een kind weet dat het al deze verschillende opties heeft van proeven, kan het zelf beslissen tot op welk niveau het durft te gaan. Leren proeven is, net zoals leren schrijven en lezen, een leerproces. Het gaat in stapjes. 

De AGF-producten die behoren tot de allergenen zijn:

• Selderij (knol-, bleek- of bladselderij)
• Sulfiet (op druiven)
• Pinda’s
• Noten (amandelen, hazelnoten, walnoten, cashewnoten, pecannoten, paranoten, pistachenoten, macademianoten) 

Kinderen die allergisch zijn voor bovenstaande producten dienen deze niet consumeren. Houdt daarnaast rekening met het risico op kruisbesmetting van producten met allergenen, ook al worden bovenstaande producten niet geleverd. Kruisbesmetting is het onbedoeld overbrengen van kleine deeltjes van een allergenen stof op een ander product. Aartsen Fruit & Vegetables B.V. gaat hier zorgvuldig mee om en probeert kruisbesmetting tijdens de logistieke verhandeling zoveel mogelijk te voorkomen.